نوشتن خوب است
خیلی خوشحالم وبلاگ جدید زدم . اینجا سعی میکنم با کسی دوست نشم . تا حالا تو پرشین و بلاگ اسکای وبلاگ زدم و اینقدر دوست پیدا کردم که دیگه میترسیدم حرفهای دلم رو بنویسم. میترسیدم از دستشون بدم. ولی اینجا دیگه راحت مینویسم بدون ترس از دست دادن.
خوب نیست آدم حرفهای دلش قلمبه بشه جمع بشه باید گفت.
وقتی مینویسم درست چند لحظه بعد راه حل به ذهنم خطور میکنه.
پست قبلی رو که نوشتم فوری یه راه حل به ذهنم خطور کرد. ترس از دست دادن چیزی را نداشته باش دنبال کننده کسی نباش جهان هستی هر لحظه نعمتهای فراوانی دارد که به تو عرضه کند. زندگی مامان فریبا اومد تو ذهنم زنی که بچه هاش رو به تنهایی بزرگ کرد دنبال کننده کسی نبود . خودش خرجش رو درآورد الانم که شصت و خورده ای سالش هست هنوزم کسی هست که بخواهدش و دوستش داشته باشد ولی اون دیگه یاد گرفته به تنهایی خودش رو خوشحال کنه.
