وابستگیم به آدمها
خیلی بده که به مردها بگم خانم باز ولی وقتی یه مرد میاد سراغم تو مجازی میخواد باهام دوست بشه به خودم بگم وای خدا یکی رو فرستاده از تنهایی درم بیاره.
این انسان چیه بخدا
نمی دونم چی بگم خداروشکر فکر سواستفاده نیست چون خودشم میگه بخاطر ترس از تنهاییش خیلی مورد سواستفاده قرار گرفته و به من هم گفت سعی کن تنهاییت رو دوست داشته باش.
میگفت :معمولا ماها تو خانواده هایی بزرگ شدیم که توش محبتی نبوده . یعنی ماها دیده نشدیم . خیلی کارایی که دوست داشتیم رو نذاشتن و نتونستیم انجام بدیم. بخاطر همین همیشه بفکر یه ناحی بودیم که بیاد و مارو نجات بده از این اوضاع.
حس من بعد از ازدواجم رو میدونست گفت:
همه چیز زندگیت نصفه نیمه شد عشق . خنده . سینما . کتاب . روابط . بچه داری و....
ببین چقدر پرونده نیمه باز داری تو زندگیت . خیلی درسته؟»
یعنی اگه بخوای از رابطه برای حل شدن این اخساسات استفاده کنی نمیشه مقطعی جواب میده ها یک ماه دوماه . ولی باز اون احساسه برمیگرده این خلاء هارو باید با چیز درست پر کرد رابطه هم میتونه مکمل باشه
یه کم به سمت علایقت هم برو اون آقا گفت با طبیعت بیشتر در ارتباط باشم و نقاشی یا هر کدام از علایقم را بیشتر بهش بپردازم و یه انجمن معرفی کرد گفت اینجا جلسات رایگان میذارند برای آدمهایی که وابستگیهای شدید دارند چه به مواد مخدر چه به الکل چه به آدمها
یعنی خدایا میشه من وابستگیم به آدمها خوب بشه؟؟؟؟
